Uçurtmayı Vurmasınlar – Feride Çiçekoğlu

19 Ara Uçurtmayı Vurmasınlar – Feride Çiçekoğlu

Mektuplar. Hani bazen elinize alır okumaya başladığınızda nutkunuz tutulur, üzülmeyle özlem arasında bir yerde kalırsınız. Ama yine de okursunuz. Hatırladınız mı o anı? Hayır değil mi? Öyle bir an yaşamayalı uzun yıllar oluyor. Çünkü artık mektup kalmadı. Çünkü artık herşeyimiz çok hızlı çok akıllı. Kitabı okurken aklıma bunlar geldi. Acaba günümüze uyarlansa bu yazılanlar akıllı cihazlardan yazılsaydı, bu etkiyi verebilecek miydi?

Okurken duygulandığım çok az kitap olmuştur. Ama gerçekten duygulandığım. Normalde çocuklarla ilgili düşüncelerim biraz farklıdır. Herkes onları melek gibi görür ama ben yeri geldiğinde birer şeytan olacaklarını da bilerek hareket ederim. Tamam kabul biraz abarttım. Yalnız burada ki çocuğun durumu çok farklı. O hapishanede. Kendi isteyerek girmemiş. Annesi hapishaneye girmiş ona da bakacak olmadığından o da hapishanede yaşamaya başlamış. Sonra büyümüş. Gerçekleri görmeye, dünyayı görmeye başlamış. Dünyada görülecek ne var ki? Acıdan, hüzünden, haksızlıktan ve adeletsizlikten başka? Hem de hapishanede görmeye başlamış bunları.

Sonra en yakını arkadaşı çıkmış gitmiş hapishaneden. Ama unutmamış içerdeki dostlarını. Onlara yazmış. Küçük kahramanımız Barış’da arkadaşına yazmaya başlamış. Ama çok içten, çok derinlerden yazmaya başlamış. En taş kalbi bile sızlatan türden.

İşte kitabımız bu mektuplardan oluşuyor…

Hemen okumanızı tavsiye ediyorum. Hem de hemen…

Aşağıda kitaptan beni etkileyen bazı cümleler bulacaksınız…

“Bazen gözümüzü kapıdaki deliğe uydurup akşam göğüne bakmaya çalışıyoruz. Bir yıldız görebiliyoruz ara sıra. Ama çok minik görünüyor akşam göğü. Bizim göğümüzün yalnızca gündüzü var. Senin göğünde akşam oluyor mu İnci?”
✦
“Avlunun bir kenarından görünen kavak ağacının en tepe yaprakları var ya…Oraya vurmuştu güneş. Bir de kuşların kanatlarına. Güneşin batılı çok güzel olurmuş, öyle mi? Ben hiç görmedim batışını. Doğuşunu da görmedim.”
✦
“Uçma zamanı gelince gitmesi gerekirmiş. Kuşlar tutsak yaşayamazmış. Ya çocuklar, İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?”
✦
“Sen Filiz’i tanımazsın. Sizin koğuşa yeni geldi. Kitap okuduğu için getirmişler. Hani kitap okumak güzeldi? Ben buradan çıkınca kitap okursam beni yine getirirler mi? Ben de o zaman kitap okumam. Sen artık hiç kitap okumuyor musun? Bazen seni çok özlüyorum. Keşke kitap okusa da geri gelse diyorum. Ama o zaman annen üzülür. Sen yine de okuma istersen. Belki ben senin yanına gelirim.”

Kitap adı: Uçurtmayı Vurmasınlar
Yazar: Feride Çiçekoğlu
Yayınevi: Can Yayınları
Sayfa: 108
Baskı: 2015
Tür: Roman

Kitabı okuduktan sonra filmini izlemenizi tavsiye ederim.

#Uçurtmayı Vurmasınlar – Feride Çiçekoğlu #Uçurtmayı Vurmasınlar #Feride Çiçekoğlu