Geceye Övgüler – Novalis

01 Nis Geceye Övgüler – Novalis

Normalde bir şiir kitabından çok değil az etkilenirim. Daha doğrusu yazarına göre çok çok az etkilendiğimde olur. Bilirsiniz şiir kitabı okunmaz bizde, şiir okunmaz, yazılır. Ne kadar marjinal kalsanızda bu durumdan mutlaka ama mutlaka bir yanınızdan çıkar bu lanet. Bir şekilde sizi bulur. Coğrafyasından ya da havasından bilemiyorum, memleketimizde bu tadı almadan durmak büyük bir yetenek. Şaka bir yana şiir denildiğinde ilk akla gelendir bunlar.

Fakat günlerden bir gün, arkadaş tavsiyesi ile izlediğim bir filmde (Youth) çok genç yaşta yaşamını yitiren bir yazardan bahsedildi. Bu yazarı hemen not aldım tabi. Yazarken farkettim ki ben bu adı bir yerde duydum. Novalis. Ama nereden duydum diye düşünürken Hasan Ali Yücel Klasikleri’nde yer aldığını hatırladım. Tabi film biter bitmez hemen kitaba başladım. Ne de olsa şiir kitabı dedim. Zaten kaç sayfa ki hemen okuyayım dedim. Ama ben nerden bileyim o incecik kitap, tokat gibi çarpacak suratıma. Hemde her gece olduğunda bana geceyi hatırlatarak…

Şiir dendiğinde söylecek çok fazla söz yok dostlar. Alın ve okuyun klasik bir söz gibi gelebilir sizlere ama alın okuyun! Bırakın bir kenara ne klasik ne hep aynı ne sıradan… Emin olun “iyi ki” ile başlayan bir cümle kurdurtacak size. Ardından kudurtacak derecede bir hüzün vaad eder mi etmez mi orası size ve içinize daha doğrusu neler yaşadığınıza bağlı. Çok şey gördüğünü düşünen misiniz yoksa gerçekten bir şeyler yaşadınız mı? Esaslı bir soru olmasa bile sizi bununla yargılayacak bir şiir kitabı Geceye Övgüler.

Herşeyin geceye ait olduğu bir kitap belki de. Size hiç bir şey söylemeden gidecek hayatınızdan. Kimbilir belki de parçalar atarsınız bu ne yahu? Diyerek. İnanın bilinmez bu. Ama merak uyandırdım bence. Bir de alıntı yapalım tam olsun;

“Ötelere yuvarlanıyorum,
ve her acı
günün birinde dönüşecek şehvetin dikenine.
az zaman kaldı, sonra kurtulacağım,
ve sarhoş, uzanacağım aşkın kucağına.
sonsuz yaşam dalgalanıyor içimde tüm gücüyle,
yukarıdan aşağılara bakıyorum,
oralardaki sana.
o tepede sönüp gikmekte parıltın bir gölge taşımakta,
serinlik veren çelengi. ah! tüket beni ey sevgili,
sonuna kadar tüket ki,
uykuya dalayım ve sevebileyim.
hissediyorum ölümün gençleştirici akışını
ve direniyorum fırtınalarının ortasında yaşamın cesaretle.”

İyi okumalar.

Kitap adı: Geceye Övgüler
Orijinal adı: Hymnen An Die Nacht
Yazar: Novalis
Çeviri: Ahmet Cemal
Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları / Hasan Ali Yücel Klasikler Dizisi
Sayfa: 103
Baskı: 2006
Tür: Şiir

Geceye Övgüler – Novalis