Beyaz Diş – Jack London

17 Nis Beyaz Diş – Jack London

Daha öncesinde Vahşetin Çağrısı ile güzel bir giriş yaptığım Jack London serüvenime Beyaz Diş ile devam ettim. Yıllar öncesinde okuduğum Vahşetin Çağrısı’nı okurken hatırlamıştım biraz biraz. Ama Beyaz Diş’i çok ama çok unutmuşum. Hatırlamak çok ama çok iyi geldi. Bu kitabın ne kadar muhteşem bir eser olduğunu bir kez daha bilmek, bilmelerin en güzeli oldu benim için.

Beyaz Diş vahşi bir kurt. Ama özel bir kurt. Bildikleriniz gibi koş, öldür, parçala ve ye diyenlerden bir kaç farkı olan bir kurt. Beyaz Diş fazlasıyla akıllı ve yaptığı her hatadan bir ders çıkartmayı bilen bir kurt. Sadece bu kadar da değil. İnsanların yaşamı ile ilgili bilmesi gerekenden fazlasını bilen, buna göre hareket eden ve bunlara göre yaşamını planlayan bir kurt. Yaşamının doğası gereği içinden gelen vahşiliğini dizginlemeyi öğrenen bir kurt. Ama yeri geldiğinde bu vahşiliği en iyi şekilde kullanan bir kurt.

Kitabın tüm konusu bundan ibaret değil. Jack London’ın anlatım dehası ve olaylara bakış açısıda ekleniyor. O kadar net bir dille süzülüyor ki hikaye, okumuyor adeta yaşıyorsunuz. Elbette bunda çevirinin de etkisi büyük. Sadece bu yönüyle değil, baskısından, kapağına kadar büyük bir teşekkürü hak ediyor Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Kitabın ortalarına doğru bitmesin diye okumak istemiyorsunuz ama bir yandan da devam etmek istiyorsunuz. Bu ikilemi yaşatan her kitaba olan büyük saygım ve sevgimle selamlıyorum bu büyük yazarı. Ne desek az.

Yazmazsam olmaz bir yeri var Beyaz Diş’in. Köpeklerle kavga ettiği yerlerde Beyaz Diş yani vahşi kurdumuz kendi kendine soruyor neden bu kadar uzatıyorlar ki? Yani neden hırlama havlama? Neden çevrede dönüp dolaşma? Neden bu kadar uzuyor ki? Kavga etmeyecek miyiz? İçimizden biri ölecek diğeri yaşayacak. İşte Beyaz Diş böyle düşünüyor her karşılaşmada. O yüzden hemen atılıyor ve yakaladığı yeri ısırıyor, parçalıyor bir anda. Bunu o kadar hızlı yapıyor ki rakibi daha ne olduğunu bile anlamıyor.

İşte burada düşünmeye başlıyor insan. Vahşi doğadan gelen bir canlı için, modern yaşam böyle. Bazı şeyleri sadece olsun diye yapanların yeri modern yaşam. Belli ritüellerimiz var yapılması gereken. Bunlar olmadan yapamıyoruz. Bir şeyi direkt yapıp bitirmek değil amaç. Asla net değiliz. Hep bir şeylerin altında bir şeyler aramak zorunda gibiyiz sanki. Neden sonra vahşi hayatı görünce dehşete kapılıyoruz. Ne kadar vahşice diyoruz. Aslında sonuç aynı olsa da biz sonuca değil, sonuca giden yolda neler yapılıyor ona bakıyoruz. Yapılması gereken adımlar tamamlanmış mı tamamlanmamış mı buna bakıyoruz. En sonunda yine aynı şey olsa bile biz buna devam ediyoruz. Evet belki biz sonuçta öldürmüyoruz ama bu sadece görünen.

Velhasılıkelam bu eser okunmazsa olmazlar listemizin üst sıralarında yer alıyor. Daha fazla vakit kaybetmeden alınız, okuyunuz.

İyi okumalar.

Kitap adı: Beyaz Diş
Orijinal adı: White Fang
Yazar: Jack London
Çeviri: Levent Cinemre
Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları / Modern Klasikler Dizisi
Sayfa: 258
Baskı: 2010
Tür: Roman

Beyaz Diş – Jack London

Arka kapak;
Jack London’ın Issız Diyarı, yabanı, buz kalpli Kuzey Toprakları’ndaki hayatı konu edindiği ikinci romanı Beyaz Diş’tir. Vahşetin Çağrısı’na kendini bırakmış bir annenin yavrusu Beyaz Diş’in diyarıdır anlatılan. Onun hayranlık uyandırıcı zekâsı ve içgüdüleriyle kendini var edişinin ve “insan tanrılar”ın yaşamına geri dönüşünün enfes hikâyesi…

Jack London ya da doğduğunda kendisine verilen isimle John Griffith,
12 Ocak 1876’da San Francisco’da doğdu. İlk teknesi Razzle Dazzle’la San Francisco Körfezi’nde maceralı bir hayata atıldı. Kaçak istiridye avladı, fok avlayan bir Japon gemisinde tayfalık yaptı, ABD’yi bir başına dolaştı. Yaşam tarzını değiştirmeye karar verip Oakland’a döndü, liseye başladı; sınavlarını dışarıdan vererek üniversiteye girdi. 1897’de altın aramak isteyen binlerce kişi gibi Jack London da Kanada’ya gitti ve bu yolculuk yazarlığının keşfi oldu.
Bir yıl kaldığı Klondike hakkında, 1903’te yayımlanan Vahşetin Çağrıs ıile 1906’da çıkan Beyaz Diş dahil çok sayıda öyküyü kaleme aldı.
22 Kasım 1916’da, geride bıraktığı 15 eseriyle, hayata gözlerini yumdu.