Adsız Devler – Pascal Bruckner

17 Eyl Adsız Devler – Pascal Bruckner

Uzun sürede bitti kısa bir kitap olmasına rağmen. Kitaba kötü ya da iyi diyemem Farklı iki hikayeden oluşuyor. İkinci hikaye daha iyi gibi sanki ya da bana öyle geldi. Şiddet ve mizah içiçe, değişik bir hikaye okumak isteyenlere öneririm.

Diret böyle kestirip atmak istemezdim ama ne yazık ki durum böyle. Güzel bir büyüklere masal bunu kabul ediyorum. Güzel bir başlangıç yaptı yazar. Ama sonu iyi gelmedi sanırım. Belki de geldi bilemiyorum ama benim için çok iyi bir okuma olmadı. Zaman kaybı da diyemem. Yani değişik bir tarz okumak lazım elbet ama burada bir şeyler oturmamış gibi. Fakat dediğim gibi güzel bir büyüklere masal kitabı. Ölelikle ikinci masal daha güzel geldi bana.

İyi okumalar.

Kitap adı: Adsız Devler
Orijinal adı: Les Ogres Anonymes
Yazar: Pascal Bruckner
Çeviri: Işıl Özcan
Yayınevi: Ayrıntı Yayınları
Sayfa: 92
Baskı: 2004
Tür: Roman

Adsız Devler – Pascal Bruckner

Arka kapak;
Pascal Bruckner, bu kez yetişkinler için kaleme aldığı iki masalla karşımızda. Çocukluğumuzdan hatırladığımız, mutlak iyilikle mutlak kötülüğün tek başına var olduğu, kurtların kuzuları “ham yaptığı” korkunç masal geleneğini tersine çeviriyor. Devlerden korkmayacak kadar büyümüş okurlara hitap eden Adsız Devler’de bize çekirdekten dev Balthus Zaminski’yi takdim ediyor. Evet, masalımızın “kahramanı” Balthus’un çocukları mideye indirme gibi kötü bir alışkanlığı vardır belki ama bu bağımlılık yüzünden kendisi de mağdur durumdadır. Yirmi beşinci yaş gününde tövbe edip artık çocuk yemeyeceğine dair söz vermiş olsa da doğasına karşı giriştiği mücadelede ne denli başarılı olabilecektir.

Yazarın daha klasik bir üslubu tercih ettiği Silici’nin olumsuz kahramanı ise salt münzevi yaşamına saygı göstermiyorlar diye sokaktaki gürültücü veletlerin neşelerine fena halde içerleyerek akıl almaz bir intikam planı yapan, hayatta hiç dostu olmayan, öfke ve nefret dolu bir kimyagerdir.
Bruckner çocuklara saldırmaktan kendini alamayan bu iki şahsiyetin hikayesini saflık ve nahifilikle anlatırken, onlardan iyilikle kötülüğün bir arada var olup sürekli çatıştığı birer duygusal laboratuvar olarak yararlanıyor.