Nietzsche Ağladığında – Irvin D. Yalom

21 Oca Nietzsche Ağladığında – Irvin D. Yalom

Nietzsche Ağladığında yalnızca bir kitap, kurgusal bir roman değil. Aynı zamanda bir doktor, içinizde yaşadığını bile bilmediğiniz kuşkularla konuşan bir terapist, kimi zaman yol gösterici, bir “baca temizleyici”, kısacası bittiğine üzüleceğiniz bir “dost”.

Ne kadar güzel olduğunu daha önce pek çok kişiden işitmiştim ama hikayenin beni böylesine bağlayacağını ve kitabı elimden bırakamayacak kadar seveceğimi tahmin etmemiştim.

Kitabın bu kadar yoğun, düşünsel olup da sıkmaması, yormaması ve hep daha fazlasını talep ettirmesi oldukça ilginç.

Konusuna gelecek olursam, hikaye hem hasta hem de doktor rollerine bürünerek birbirini iyileştiren iki adamı anlatıyor; Breuer ve Nietzsche. Tarihe yön vermiş bu iki ünlü adam gerçekte karşılaşmış mı, kesin bir veri yok. Fakat önemli olan bu değil. Birbirlerinden çok farklı yaşamlar sürmelerine rağmen, ortak düşünsel engellere sahip bu iki adamın konuşmaları bir süre sonra evrensel sorulara ve evrensel cevaplara dönüşüyor. Kendinizi bu konuşmalara kaptırıyor, bazen o konuşmalarda ve o sorularda kendinizi buluyorsunuz. Cevap arıyorsunuz ve en güzeli de şu ki, kitap bittiğinde doğru cevabı bulmuş, huzura ermiş hissediyorsunuz. İnsana bir bakış açısı kazandıran, yön veren kitaplarla karşılaşmak o kadar mutluluk verici ki, bu kitabı hayatımın farklı dönemlerinde tekrar tekrar okuyacağıma eminim.

Nietzsche’nin katılığına, insanlarla arasındaki duvarlara, ciddiyetine, kendini asla teslim etmeyecek kadar gururlu oluşuna rağmen, onun içindeki yardım isteyen, bir çocuğu andıran o ruhu görebilmek, onunla tanışabilmek çok güzel bir deneyimdi. Breuer’in zayıflıklarına rağmen cesaretine, olaylar karşısındaki tutumuna hayranlık duymamak elde değildi.

Mektuplardan tutun da doktor notlarına dek her şey gerçekçi, büyüleyici bir üslupla yazılmış.

Daha söylenecek çok söz var, evet. Ama kırık cümlelerimin bu kitabı yeterince tasvir edemeyeceğini biliyorum. Bu yüzden sizi tüm içtenliğimle Yalom’un bu güzel eserini okumaya davet ediyorum, sevgiler…

Kitaptan alıntılar:

“İnsan dostunu, düşmanından daha zor affediyor.”

“Bu dünyayı ben yaratmadım Lou, keşke ben yaratmış olsaydım, o zaman aramızda olup biten her şeyin suçunu yüklenebilirdim.”

“Ama bir doktor da tıpkı bilge gibi, önce kendini iyileştirmelidir.”

“Ah bu melankoli… insan gerçekten boğulabileceği bir deniz var mıdır?”

“Bence kimse senin hakkında benim kadar iyi düşünemez; benim kadar kötü de düşünemez.”

“Bana çok iyi bir savunma zemini bıraktın ama en insafsız yargıcın eline verdin!”

“Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır.”

“Dans eden bir yıldız doğurmak isteyen, önce kendi içinde büyük taşkınlıklar ve kaos yaşamak zorundadır.”

“Bizler arzu edilenden çok arzu etmeye aşığızdır.”

Kitap adı: Nietzsche Ağladığında
Orijinal adı: When Nietzsche Wept
Yazar: Irvin D. Yalom
Çeviri: Aysun Babacan
Yayınevi: Ayrıntı Yayınları
Sayfa: 432
Baskı: 2015
Tür: Roman